Het hout heet in Nederlands wel Surinaams groenhart, maar wordt veelal aangeduid wordt met de verzamelnaam ipé, een naam die ook gebruikt wordt voor andere soorten in hetzelfde geslacht.
Surinaams groenhart is zeer hard, slijtvast en duurzaam: pas gezaagd heeft het een groene kleur, maar het verkleurt naar een donkere groenbruine tot bruine kleur.
Het wordt onder andere gebruikt in de water- en scheepsbouw. Ook voor vloeren.
Het kernhout van Demerara Groenhart is licht tot donker olijfgroen, soms getekend met bruine of zwarte strepen.
Deze kleurverschillen kunnen in één stam voorkomen, wat Demerara Groenhart soms een bont uiterlijk geeft.
Het spint is lichtgeel of groenachtig, meestal 30-60 mm breed en heeft geen scherpe overgang naar het kernhout.
Door zijn hoge volumieke massa moeilijk te bewerken, maar Surinaams groenhart laat zich glad afwerken.
Door het vrijkomende lapacholstof kan bij daarvoor gevoelige mensen een huidaandoening (dermatitis) ontstaan.
Eigenschappen[1]
Duurzaamheidsklasse : I
volumieke massa : 1050 kg/m² bij houtvochtgehalte van 15 procent
buigsterkte : 178 N/mm²
druksterkte 91 N/mm²
Kopse hardheid : 14400 N
Langse hardheid : 16700 N
Radiale krimp : 0,8 - 1,3 %
Tangentiale krimp : 1,2 - 1,6 %
Werken : 2 - 2,9 %