De Europese lariks is een boom uit de dennenfamilie (Pinaceae), een zeer oude boomsoort die al ca. 30.000 jaar geleden op aarde groeide.
De Larix is een van de weinige naaldbomen die zijn naalden verliest in de herfst.
De Europese lariks is een boom van hooggebergten en van de noordelijke streken van Europa. Daar is het groeiseizoen kort en duurt de winter lang met temperaturen tot – 45 graden celsius. Zowel in Europa als in Canada, Siberië, de Himalaya, Zuid-West China als in Japan komen grote lariksbossen voor. Bij ons is het groeiseizoen langer, hetgeen de lariks kennelijk niet goed bevalt, want hier is het een matige groeier, die gevoelig is voor nachtvorst en ziekten.
Gebruik
Het hout is stevig, taai, duurzaam, rijk aan hars en droogt snel. Het wordt gebruikt als bouwhout, voor de vervaardiging van deuren en raamkozijnen, voor de scheeps - en bruggenbouw, meubels, fusten en dakpannen.
In de volksgeneeskunde maakt men geneesmiddelen van de bast, het hars en de jonge spruiten. Uit het hars wordt de zogenaamde lariksterpentijn gewonnen (Venetiaans terpentijn). Hars wordt ook gebruikt voor de genezing van wonden, psoriasis, hoest, bronchitis. Het werkt ontsmettend, bevordert een betere bloeddoorstroming, is slijmoplossend en licht de stemming op.
Plantkenmerken
In de lente heeft de lariks opvallend frisgroen jong blad. In het najaar zijn de naalden geeloranje gekleurd, maar tijdens de winter is hij kaal. Hij is een uitzondering binnen de dennenfamilie.
In het voorjaar lopen eerst de naalden uit, die de zogenaamde kortloten vormen. Deze staan in rozetjes aan de bovenkant van de takken. Tegen eind juni ontwikkelt zich het zogenaamde Sintjanslot , waaruit later de langloten ontspruiten.
De lariks bloeit in april. De gele eivormige mannelijke bloemen (katjes) ontwikkelen zich aan de kortloten, de meeste rode vrouwelijke bloemen aan de langloten.
In het begin zijn de kegels klein en groen, in rijpe toestand lichtbruin. De kegels zijn opgebouwd uit over elkaar heen liggende schubben. Onder elke schub bevinden zich twee zaden. Ze blijven soms jarenlang aan de takken hangen.
De lariks kan 50 m hoog en 600 jaar oud worden. Hij groet snel. Zijn kroon is eerst smal kegelvormig, later vaak breed met een afgeplatte top.
Hij is eenhuizig, d.w.z. mannelijke en vrouwelijke bloeiwijzen zitten aan dezelfde boom.
Larixhout, dikwijls ook lorkenhout genoemd, is duurzaam, watervast en sterk. Het is de meest duurzame Europese naaldhoutsoort. Het wordt onder andere gebruikt voor omheiningen, als bouwhout (zowel binnen als buiten), en voor scheepsrompen. Het kernhout is donker-roodbruin en tekent zich scherp af tegen het bleekbruine spinthout.
Eigenschappen[3][bewerken]
-
Duurzaamheidsklasse : III kernhout, V spinthout
-
soortelijke massa : Lork 600, Douglas 550, Vuren 450 kg/m³
-
buigsterkte : Lork 94, Douglas 85, Vuren 71 N/mm²
-
druksterkte : Lork 54, Douglas 55, Vuren 45 N/mm²
-
treksterkte : Lork 101, Douglas 94, Vuren 85 N/mm²
-
Radiale krimp : Lork 0,6 - 0,7 %, Douglas 0,8 - 1,2 %, Vuren 0,8 - 0,9 %
-
Tangentiale krimp : Lork 0,9 - 1,3 %, Douglas 1,3 - 1,9 %, Vuren 1,5 - 2 %
-
Werken : Lork 1,5 - 2 %, Douglas 2,1 - 2,3 %, Vuren 2,3 - 2,9 %